Het beloofd een mooi weekend te worden met als hoogtepunt het SKS skûtsjesilen in Starum. In de sluis is het best druk en die ligt ook helemaal vol, waarbij er zelfs een aantal schepen niet mee konden schutten omdat ze lagen kloten aan het remmingwerk, vanwege de harde wind en lagerwal en dus de brug misten.
Als we de sluis uitvaren waait het een knoop of 8 maar onder de Friese Kust, bij de Steile Bank, waait het toch zo’n 14-15 knopen. Het rak naar het Vrouwenzand moeten we kruisen en het gaat weer hoog en hard. Andere grotere schepen kunnen minder hoog en kunnen ook de snelheid niet bijhouden. Wat scherper zeilen betekent, zien we als we met een 40ft Hanse aan onze kont richting het Vrouwenzand zeilen. We slaan een enorm gat vanaf de Rode Klif tot aan de hoek. Wij komen precies bij de SB8 uit en de Hanse zit 1,5 mijl onder ons.
We steken iets door en maken dan de klap richting Starum en de zeilbaan die is uitgelegd voor de Skûtsjes. We lopen zelfs een paar keer uit het roer en een rifje had wel prettig geweest, maar we zijn er bijna.
Bij de bovenwindse boei kunnen we een beetje dobberen, stuiterend op de hoge golven die hier altijd staan.
We zien de beruchte aanvaring tussen Akkrum Joure en vlak voordat de Skûtsjes finishen varen we naar de Marina Stavoren Buitenhaven. We zien Lemmer 4de worden
en krijgen een plek aan de B-steiger op 785. We liggen nog niet goed en wel vast of er komt een Bavaria 34 naast ons liggen, althans dat is de bedoeling.
De schipper staat als een zeerob achter het stuurwiel maar stuurt veel te laat in waardoor hij bij ons midscheeps achter de spiegel uitkomt en denkt zijn schip nog even in de box te sturen. Ik roep stevig dat hij achteruit moet. Zijn vrouw die voorop staat schrikt kennelijk (van mijn luide geschreeuw ?) en gilt ook dat ie naar achteren moet. Dat ging gelukkig net goed.
Ik besluit eerst maar te zorgen dat deze stuntpiloot veilig in zijn box komt zonder ons naar de haaien te jagen. Met wat aanwijzingen lukt het de schipper af te meren. Maar niet voordat hij eerst achteruit terug voer naar waar hij vandaan kwam daarbij zo’n beetje alle palen karamboliserend te passeren.
“Het woei toch een beetje harder dan ik had verwacht” roept hij me toe als hij afstapt met zijn bloten benen in zijn Dubarry laarzen. Zijn laarzen waren net zo groot als zijn overschatting van zijn kunnen….
Wij maken ‘s-avonds nog een rondje door Sarum waar het gezellig druk is met al die toeschouwers.
De volgende ochtend is het zwaar bewolkt en 6 Bft uit het Zuidwesten. Dit in tegenstelling tot de 24 graden en zon die was voorspeld. Nu miezert het en we besluiten, nadat we de jachten die naar buiten gingen over het IJsselmeer zagen stuiteren, om binnendoor naar Lemmer te varen. We varen op met de hele karavaan aan volgbootjes die allemaal naar de Fluessen gaan, waar de volgende race zal worden gevaren.
We hebben ook een beetje mazzel en kunnen meteen de Friso sluis in. Daarna kunnen we mooi op de fok de het Friso kanaal afzeilen over de Morra, de Fluessen tot aan de Kurfurd. Vanaf daar is het niet meer bezeild en motoren we naar huis.
