2de Paasdag en het lijkt wel 2de Kerstdag, met al die sneeuw buiten.
Vandaag is het seizoen weer begonnen voor ons. In de afgelopen weekenden de nodige klussen gedaan aan boord, zoals het installeren van een wierfilter, impeller gecontroleerd, poetsen etc. etc. Maar al met al kan er vanaf vandaag weer gevaren worden.
Allereerst moet de boot terug naar onze eigen box, vanuit de winterbox, die dicht tegen de hoofdsteiger aan ligt.
Met een vrij krachtige Noord-Westen wind (5Bft) achteruit de box uitgevaren en meteen beginnersfout numero uno gemaakt door de boeg in de wind te willen draaien. Wel, we hebben nu zelf ervaren hoe snel een jacht als het onze wordt weggeblazen door de wind. Hierdoor lagen we in no time aan lagerwal met de bakboordzijde tegen de steiger (geeft mooie groene strepen zo net na de winter
…)
Tot overmaat van ramp ging ook nog de zoemer van de waterpomp gillen. Maar daar over later.
Volgens de theorie uit het VB I+II vaar je weg vanaf lagerwal door in de voorspring te varen, waardoor het achterschip tegen de wind in draait. (Andersom hadden we geprobeerd, maar dat ging echt niet werken).
Lil was intussen zo koud geworden dat ze geen kracht meer in haar handen had om de spring goed vast te houden (Het was tenslotte ook maar 2° C).
Gelukkig zag een Duitse collega ons gemartel een stak bereidwillig een handje toe. Zodoende zijn wij toch achterwaarts en tegen de wind in richting onze eigen box gevaren. Zeilsport verbroederd!
Bij wat meer gas geven ging de zoemer van de waterpomp langzaam weer uit. Waar ik al bang voor was, was werkelijkheid geworden. Problemen met de waterpomp.
Mijn theorie hierover is de volgende: standaard zat op onze 2GM20 motor een slang aangesloten direct vanaf de Kingston cock naar de waterpomp. Zo’n 60 cm slang met 14-16 mm diameter. Daarbij lijkt alles net op of onder de waterlijn te zitten, waardoor de waterpomp relatief weinig aanzuigende werking hoefde te hebben om water aan te zuigen.
Met de installatie van het wierfilter moesten ook de slangen verlengd worden. In totaal zo’n 3,5 meter slang, dus bijna 3 meter meer dan in de oude situatie. Daarnaast zit het wierfilter iets boven de waterlijn gemonteerd, waardoor de waterpomp ook dit niveau verschil moet overbruggen. Net allemaal teveel voor die arme waterpomp, bleek dus.
Op het forum van de Dehler Club Nederland vond ik een goede tip om niet meteen een heel nieuwe waterpomp te hoeven aanschaffen. Door het afdekplaatje aan de achterzijde van de waterpomp om te draaien, goed te ontdoen van de verf door schuren, eerst grof en daarna gepolijst met waterproof 180, zou de waterpomp weer als origineel zijn werk moeten doen.
Aan de binnenkant van het afdekplaatje waren de sporen van de impeller goed te zien.
De impeller had ik intussen al meerdere keren bekeken en die ziet er nog steeds als nieuw uit. Geen sporen van slijtage of wat dan ook. Echter door de uitgesleten rand lekt als het ware het schoepenrad langs de kant, waardoor niet voldoende water wordt doorgepompt.
Door het plaatje dus om te draaien, heb je weer een als nieuwe afdekplaat zonder slijtage plekken.
Na montage van het plaatje hoorde je nu ook weer een mooi “rrrr”,”rrrr”,”rrrrr” geluid als je de poelie draaide. De impeller maakt dus weer een goede afsluiting met het afdekplaatje!.
Na ruim een uur proefvaren, op volle kracht als ook op stationair toerental, heb ik de zoemer niet meer gehoord en steeds zag ik water uit de uitlaat komen. Ook terug in de box de motor nog een halfuurtje laten lopen. Zoemer nog steeds niet gehoord, dus wat mij betreft probleem opgelost.
Helaas wilde de Autohelm ST4000 zich niet zo makkelijk gewonnen geven. Kalibreren lukte nog (14° deviatie, dus net binnen de limiet). Maar op de stuur automaat ging het schip steeds harder en kleinere rondjes draaien over bakboord. Ook de calibratie standen waren niet op te roepen. Waarschijnlijk een veel voorkomend euvel, door inwerking van vocht. Ik zal nu de printplaat spoelen en schoonmaken met gedemineraliseerd water en goed laten drogen. Wellicht werkt alles dan weer (is succesvol eerder gedaan door leden van de DCN). Baat het niet schaadt het niet, want dan is de ST4000 lawaaien.
Ik zal ook nog eens spelen met de positie van de fluxgate. Die heb ik namelijk ook anders gemonteerd, verder af van de motor. Misschien zet ik die nog weer terug om te zien of het rondjes draaien dan over is.
Al met al ligt Yazz nu weer zeilklaar voor nieuwe avonturen.
