We zijn een dagje extra in Makkum gebleven. Het is super mooi weer met veel te weinig wind en dus gaan we met het rubberbootje, Yazzke, voor de kust van Makkum voor anker om te zwemmen en te genieten van het mooie weer.
De volgende dag is het qua weer een stuk minder mooi; grijs en een beetje wind. We kunnen wel in een korte broek, maar met een windbreker aan.
Ruime wind sukkelen we naar Hindeloopen, een bijzonder schip passerend, genaamd Grietje. Geen idee wat voor schip dat is. Deze tuigage heb ik niet eerder gezien op een schip.
Als we in Hindeloopen aankomen is er met een groot lint een groot deel van de haven afgezet. We willen dan maar de commerciële haven nemen en moeten in de rij voor de havenmeester. Omdat er geen plek meer is aan de meldsteiger, blijven een beetje dobberen. Het duurt allemaal erg lang en het lijkt alsof ook deze haven vol zit. Het is tenslotte zomervakantie!
We besluiten dan maar door te varen naar Stavoren. Ook daar is de oude haven vol en we hebben geen zin om weer langszij te moeten liggen. Daar hebben na Terschelling wel even onze buik van vol.
We varen dus door naar de Marina Stavoren. Daar krijgen we een ruime plek direct aan de hoofdsteiger in de eerste box, nr 700.
Bij het aftuigen en opdoeken stap ik van de maststep af met mijn linker been door het open voorluik. Ik kom ongelukkig terecht en mijn been zit wat vreemd tussen het dek en het luik, waar ikzelf boven opzit. Gelukkig heb ik niks gebroken, maar ben wel paars op mijn reet en mijn knie. Het zal wel weer over gaan voordat ik een meisje ben (na een gezegde van mijn oma).
Het is onze laatste nacht aan boord.
