Digitaal logboek van de reizen van de Yazz.
Digitaal logboek van de reizen van de Yazz.

Uitwijken naar Urk

Op 11 augustus schijnt de zon en het waait hard en we willen naar het SKS in Stavoren. Hoe hard blijkt als we de sluis door zijn. West tot 27 knopen. Dat wordt hakken als we gaan zeilen. We besluiten eerst maar om te draaien en in Lemmer af te wachten totdat de wind wat zakt; SKS 2018 gaan we dit jaar, zelfs niet te laat zien in Stavoren. Als we in de Lemstergeul varen worden we tegemoet gevaren door een Dehler met mensen die zwaaien. We zwaaien vrolijk terug en zien dan pas dat het Arco en Margreet zijn die uitvaren. We roepen in de wind dat het toch wel hard waait buiten en dat we even gaan schuilen in Lemmer. Arco en Margreet sluiten aan bij dit idee en we gaan eerst maar eens koffie met gebak nuttigen en weer even bijpraten.

Het is rond 13:30 als we besluiten te vertrekken en de wind is iets minder geworden, maar het waait nog steeds 25 knopen. Hard genoeg om mijn verjaardagscadeautje, de Nederlandse drie-kleur met de Frieze pompeblaadjes, spontaan van het schip te laten waaien. Met een dubbelrif kiezen we Urk als bestemming. Het eerste stukje is opkruisen om vrij van de windmolens te varen en dan aan de wind naar Urk. Enkhuizen is niet bezeild en zou alleen maar hakken zijn.

We lopen mooi gelijk op en als we Urk binnenvaren is het redelijk druk. Vrij vooraan aan de nieuw aangelegde steiger vinden we een plek war we gezamenlijk, met de kont naar de ingang van de haven kunnen liggen. We liggen mooi beschut achter de dijk met deze westelijke wind.

 

‘s-Nachts echter draait de wind naar Zuid en klotst en schut het dat het een lieve lust is. We slapen slecht, liggen te schudden in ons bed en worden doof van het geklots onder de kont. Maar dat geldt ook voor Margreet en Arco en gedeelde smart is halve smart :-). We hebben ‘s-Nachts nog wel dubbel gelegen van het lachen en een Limmerick bedacht:

We lagen eens een nachtje in Urk
en werden daar zo groen als een augurk
Door al dat geklots,
hadden we een emmer vol kots
Het leek wel eten van de Turk

 

De volgende ochtend waait het minder hard en met een enkel rif varen wij terug naar Lemmer en Arco en Margreet terug naar Lemmer. Het was een gezellig en spontaan weekendje!