Het wordt wederom een hete dag, met 10-11 knopen wind uit Oostelijke richting. Het plan is om met hoogwater Harlingen vanuit Kornwerd naar Harlingen te zeilen. Zo hebben we het laatste beetje stroom mee en aansluitend stroom mee naar de eilanden. Omdat we zomaar vermoeden dat het wel eens druk kan worden bij de Lorentzsluizen willen we om 08:30 bij de sluis zijn. Het wordt een half uurtje later als we bij de remmingwerken vam de Lorentzsluizen aankomen. Er moeten eerst 3 vissersschepen vanaf de andere kant worden geschut dus we liggen met de kont in de wind een beetje op de plaatse te drijven. Er komen meer en meer boten bij.
We varen als 4de schip de sluis binnen en meren vooran af en kijken hoe achter ons de sluis zich vult. Veel mensen weten kennelijk niet dat je zoveel mogelijk naar voren moet, dus er ontstaan nogal wat gaten, waardoor uiteindelijk mensen teleurgesteld moeten wachten op de volgende schutting.
Ik sta een beetje in de sluis te staren en zie achterin wat lijnen van de bakboorzijde van de sluis naar de stuurboordzijde van de sluis gegooid worden. Ik zie ook een jacht schuin van stuurboord naar bakboord varen in de achteruit. Dan een enorme knal en een hoop geschreeuw. Het jacht is met enige snelheid schuin achteruitvarend in de kademuur gevaren. De klap ging me door merg en been. Jeannet schrok enorm en staat me met grote ogen aan te kijken. “Wat een lul” dacht ik, ” weer zo’n stuntpiloot zonder ervaring in een veel te grote boot”.
Als de sluisdeuren open gaan varen we naar buiten en hoor ik een vrouwenstem over de marifoon vragen of de sluismeester kan helpen omdat de keerkoppeling niet meer werkt. Geen lul van een stuntpiloot dus maar een technisch mankement veroorzaakte de aanvaring met de kademuur. Het schip krijgt een sleep aangeboden naar Harlingen door een platbodem “Blauwe Ruis”.
Omdat het nog maar 10 uur is besluiten we eerst aan het remmingwerkt te gaan liggen voordat we de Boontjes opvaren en nemen een bakkie latte machiato uit een zakje, dat wel.
De volgende schutting vaart uit als we losgooien richting Vlieland. We hebben een heel veld aan boten voor ons om in te halen en Jeannet wordt bloedje fanatiek?. Als we Pollendam opdraaien hebben we 11 schepen ingehaald. De koers is nu ruim en de wind kakt wat in. We steken de bocht via de jachtenbetonning aan stuurboordzijde af de Blauwe Slenk op. Met nog geen 3 kts gaat nu echt de motor bij. Het blijft vanaf hier behelpen, maar met 7 kts wind en stroom mee halen we zeilend nog 5 kts SOG. Als we de Vliestroom opvaren checkt Jeannet nog even de website van waddenhavens.nl en ziet dat Vlieland helemaal vol ligt en Terschelling zeer beperkt plaats heeft. De wind is nog verder ingekakt en vanaf nu wordt het een motorboot race naar Terschelling. We strijken de zeilen en koersen vol gas richting Terschelling. We bemachtigen een plek naast een Victoire 1122. ” we vertrekken morgen om 5 uur door naar Borkum” zegt de schipper, “maar we kunnen wel wisselen, hoef ik jullie niet om 5 uur wakker te maken…”. na het avondeten wisselen we van plek en liggen nu aan de steiger. We blijven een paar dagen op Terschelling genieten van het mooie weer.