Op vrijdagavond bij de brug in Enkhuizen aan boord overnachten is niet het ideale recept voor een rustige nacht. De hele nacht, althans zo lijkt het, zijn jongelui op de brug bezig ons wakker te houden.
Ondanks dat voelen we ons toch bijzonder gelukkig en we maken ons eerste ontbijtje aan boord. Vanaf de brug worden we regelmatig gadegeslagen door passanten. Of ze nu jaloers zijn op ons ontbijt of op het schip van Anton en Nienke maakt ons niets uit. Wij zitten op de juiste plek!
De weersvoorspelling is vaag, net zoals het weer. De lucht is grijs en in Enkhuizen krijgen we geen beeld van de wind. Het lijkt zo goed als windstil. Op de voorspelling horen we een zuidwestelijke matige wind (3-4bft).
Snel doen we wat boodschappen en bezoeken nog even een scheepswinkel. Anton heeft een nieuwe gasfles nodig en wij hebben besloten een verplaatsbare kikker op de genuarail te zetten, zodat we die als middenkikker kunnen gebruiken. Dwarsliggen zoals gisteren gaat ons niet meer gebeuren.
Rond 12 uur varen we uit. De haven meester zal de brug openen, maar dat duur even voordat hij arriveert. Dit is weer een leer moment. Ondanks de weinige hoeveelheid wind in de haven ben ik toch druk om ons jacht op zijn plek te houden. Aan de wal ligt een miljoenen jacht en daar wil ik toch zeker niet tegen aan varen. Heel even heb ik het zweet in mijn handen….
Gelukkig duurt het dan niet lang meer voordat de havenmeester de brug open draait. We varen de oude haven uit richting het aquaduct om het zeil in de wind te kunnen hijsen zoals we Anton en Nienke zagen doen. Lil staat aan het roer en ik werk me in het zweet om het grootzeil te hijsen. Echt lekker loopt dat niet totdat ik zie dat ik de grootschoot niet heb gevierd (lijstje!). Uiteindelijk staat het grootzeil en we draaien over bakboord het Krabbersgat in. We zullen koers zetten naar Andijk.
Met alleen het grootzeil op lopen we met ruime matige wind(3Bft) toch nog 4 knopen en passeren ons eerste jacht; een platbodem van een meter of 8.
Ter hoogte van de KG3, we varen dan aan de zuidelijke kant van de boei,
besluit ik de fok toch te hijsen. We zullen voor het eerst nu volledig getuigd zijn. Lil gaat aan het roer en zet de fok. Al werkend draaien we door de wind en zetten nu koers richting Andijk, met wind ruim achterlijk.
Anton en Nienke maken een grote bocht en komen zo vlak bij ons zeilen.
Het is enigszins heiig en veel wind staat er niet. We varen op een meter of 12 aan stuurboord zijde van de Wink. Van voren nadert ons een zeilschip op de motor.
Rustig aanschouw ik wat er zich vervolgens aan het gebeuren is. Het schip ziet ons wel (dat moet wel want ik heb het gevoel dat ik de schipper in zijn ogen sta te kijken), maar hij maakt geen enkele beweging om uit te wijken. Voordat ik het goed en wel besef is hij tussen ons en de Wink doorgevaren! Wat een hork!
Anton en ik geven commentaar op deze actie en verklaren de schipper voor een onbenul.
De wind zakt nog verder in. Ik besluit wat foto’s te maken en Lil neemt plaats achter het stuurwiel.
Ter hoogte van Oosterdijk besluiten we de zeilen te strijken en verder op de motor naar Andijk te varen.
Het weer klaart op en het zonnetje komt door. We vinden een plaats in de verenigingshaven van Andijk.
In da namiddag drinken we een paar borrels aan boord van de Wink en bespreken we de gebeurtenissen van de dag.
Met iets te veel op gaan we te kooi.
