Ooit begonnen als Lemmer-Lowestoft-Lemmer in 2019, is dit de derde zeezeilen tocht. Initieel met Norderney als bestemming, werd dat op de dag van vertrek toch Scheveningen.
Net als vorig jaar speelde de hoeveelheid wind en windrichting ons parten om in Norderney te komen.
Dag 1
Samen met Mark, Olaf en Sjoerd vertrokken we op vrijdag ochtend 11:20 uur richting Den Oever. We schutten snel en winnen hier ons eerste 1/2 uur al terug op de planning. Eenmaal buiten de Pr. Margrietsluis zetten we het eerste rif om dat we boven de 20 kts meten.
Het is mooi weer en we schieten lekker op en rond 13:45 passeren we de zuidelijke ondieptes van het Vrouwenzand en zetten koers naar Den Oever, waar we om 15:40 binnen lopen en 2 uur voor liggen op ons schema. We besluiten om in de Waddenhaven aan de steiger te gaan om rustig te kunnen eten. De bekende Nasi van Jeannet.
Daarna vervolgen we onze koers richting Den Helder door het Visser Jagersgaatje. De wind trekt intussen aardig aan tot 32 kts over dek. We hebben nog steeds een eerste rif staan, maar dat is eigenlijk te veel zeil en de koers is net niet bezeild of heel hoog aan de wind. Maar we hebben geen ruimte om een tweede rif te trekken totdat we op het Malzwin aankomen.
Met het 2de rif en een ruime koers richting Den Helder is het meteen een stuk comfortabeler aan boord en sturen we met een lekker gangetje tussen de mosselbanken aan de zuidkant van het Gat van de Stier.
Dan via de Helsdeur naar buiten met ruim 7 knopen. Het is dan ongeveer 19:15 en een uurtje na laagwater Den Helder.
Om ons heen ontstaan wat buien, maar we weten daar mooi vandaan te sturen en er valt eigenlijk geen regen van betekenis en de zon schijnt nog eventjes. Tegen zonsondergang zitten we ter hoogte van Callandsoog op zo’n 4 mijl uit de kust. Onze koers is pal voor het lappie en de bulletalie heeft al een paar keer een klapgijp voorkomen. De fok hebben we weggehaald, want die deed niets meer. Alleen op een dubbel gereefd grootzeil varen we zuidwaarts.
Dag 2
Tegen middernacht passeren we het windmolenpark voor Egmond en ik kan mijn ogen niet meer open houden. Sjoerd maakt Mark wakker om mij af te lossen en ik probeer beneden in het vooronder wat te slapen. Olaf ligt dan nog te slapen in de achterkajuit.
Door de flinke golven en het surfen er vanaf, wordt ik alle kanten op gesmeten voorin. Van slapen komt niet veel, maar ik kan wel even uitrusten.
Voor IJmuiden hebben we een close encounter met een coaster, maar dat loopt goed af door goed ingrijpen en anticiperen van de bemanning. De coaster had al zijn deklichten aan dus zijn navigatieverlichting was moeilijk te zien en dus de koers die hij volgde. De navigatie app stond in de nachtstand; d.w.z. een zwarte achtergrond. Daarin valt de donker blauwe en groene AIS info weg en bood dus geen hulp. Hiervoor is een change request bij TieZero ingediend.
Tegen een uur of half vier kom ik weer aan dek en neem het roer over om Scheveningen aan te lopen. Opvallend is dat de rode en groen havenlichten al van ver zijn te zien en het lijkt alsof er een vaarweg is gemarkeerd naar de aanloop van Scheveningen Haven, wat natuurlijk niet zo is. Ik moest opeens denken aan het Duitse jacht dat eerder het jaar bij de Pier van Scheveningen omhoog was gevaren en vergaan op het strand onder de pier. Wat heeft de schipper gezien waardoor hij dacht dat hij de aanloop van de haven aan stuurde? Niets wat ik heb gezien lijkt op iets van een haven ingang en de vuurtoren van Scheveningen is duidelijk te zien tegen alle achtergrond en feestverlichting van de boulevard van Scheveningen.
Om 4:50 varen we tussen de havenlichten door naar binnen en om 5 uur meren we de Yazz af in de jachthaven en kunnen we naar bed.
Tegen een uur of 10 is iedereen weer aan boord, maar we merken wel dat we een zware tocht achter de rug hebben. Alsof je de day after zit van een avondje zuipen.
Het weer is goed, zonnig en behoorlijke wind. We besluiten om de de dag te slijten met struinen door Scheveningen en de boulevard. ‘s-Avonds eten we bij Suzi Q en we liggen op tijd in de kooi omdat we de volgende ochtend om 7 uur willen vertrekken.
Dag 3
De hele nacht giert de wind door het wand. Het plan is om 7 uur te vertrekken en om 6 gaat de wekker met een hels kabaal af. Ik schiet lachend overeind. Douchen, eieren met spek bakken en dan weg. De wind staat ng steeds aardig door vanuit het Noorden.
We zullen opkruisen naar IJmuiden, zo’n 22 nm volgen de uitgezette route. Met een dubbel rif varen we tussen de havenlichten, eerst zoveel mogelijk westelijk. Een grote breker op de romp spuugt een enorme berg zoutwater over ons heen. We zijn allemaal nat.
Ondanks de wind, ronde 24-26 kts over dek, vallen de golven mee. Pas als we voor Noordwijk komen trekt de wind verder aan. We zien met enige regelmaat 32 kts over dek. Elk uur wisselen we van stuurman en ik neem het roer over als we IJmuiden binnen lopen, soort van halve wind. Het is behoorlijk werken om de boot op koers te houden, surfend van de golven. Al met al hebben we bijna 31 nm gezeild, dus 9 meer door het opkruisen, dan de route die is uitgezet .
Ook nu hoeven we niet lang te wachten voor de sluis. Eenmaal op het Noordzee-kanaal halen we er een rif uit en zeilen, met een enkel rif richting Amsterdam. Een heel verschil om op vlak zoet water te varen als je net van een ruige zoute zee komt.
We zullen bij Amsterdam Marina overnachten. Daar aangekomen kunnen we gewoon voor de deur bij Loetje aan het IJ afmeren. En je kan ook nog je diner aan boord laten bezorgen.
Dag 4
Na een goede nachtrust vertrekken we ook nu weer om 7 uur. Ontbijt met eieren met spek begint een routine ontbijt te worden.
Als we rond 8:15 bij de Oranje Sluizen naar binnen varen horen we ook dat de brug pas om 9:00 uur draait. Maar goed dat we niet nog vroeger zijn vertrokken.
Eenmaal door de Schellingwouderbrug, kunnen we bij de lichtopstand bij Durgerdam, de zeilen hijsen, zonder rif.
We zullen via Enkhuizen naar Lemmer zeilen, maar dat is in dit deel niet bezeild. Dus ook hier moeten we opkruisen. Met een paar lange slagen komen we voor de Markerwadden uit. Die heeft niemand van ons ooit nog gezien tot aan vandaag. Het ziet er inderdaad als een klein Vlieland uit.
Bij Enkhuizen paseren we wederom snel de Krabbersgatsluis en op het Krabbersgat gaan de zeilen om hoog en met de koers op 60 graden sturen we naar Lemmer. Er staat intussen weer flinke puist wind, maar we missen de golven.
Om 17:30 liggen we aan het remmingwerk van de Pr. Margrietsluis. Dit is de enige keer dat we moeten wachten en om 18:30 en na 79 uur en zo’n 200 nm ligt de Yazz weer afgemeerd achter het huis. Het was een prachtige tocht met een super bemanning, veel wind en golven op zee, geen regen van betekenis gezien. ZeeZeilen 2022 staat in de steigers 🙂
