Er staat een matige noordelijke wind (3,5 bft) en de lucht is egaal grijs. Er zijn nog maar weinig zeilschepen op het water. Voor binnenvaartschepen gaat het 365 dagen per jaar door.
Het is een mooie dag om solo te zeilen om het schip goed in de vingers te krijgen en ik besluit om de GenuaII te zetten. Rustig vaar ik op de motor de havenmond voorbij en steek de vaargeul over. Op de stuurautomaat en de motor op 1000 toeren/minuut zet ik de kop in de wind en zet het grootzeil. Onder de dijk is het water goed vlak en het in je eentje zetten van het zeil lukt goed. De automaat zet ik weer bij als ik 40 graden aan de wind vaar. De Genua laat zich ook makkelijk vanuit de kuip bedienen.
Om de route te volgen heb ik mijn GPS tracker van Track-it.info meegenomen zodat de route door het thuisfront real-time kan worden gevolgd en later ook in Google Maps of Google Earth is terug te spelen.(Klik met de rechtermuisknop op de foto hieronder en selecteer “Koppeling opslaan als…”)
Voorbij het Commissarislicht nemen de golven toch aardig toe en de wind trekt aan naar 4 Bft. De wind snijd ook al een beetje en ik ben blij dat ik voor dat ik vertrok hete koffie heb gemaakt, waarvan ik nu heerlijk geniet. De stuurautomaat doet het prima en al nippend aan de hete koffie bestudeer ik de zeiltrim. Er zijn geen andere zeiljachten te zien.
Ik koers richting Urk en loop 5,4 knopen. Na een uur trekt de wind aan naar vrij krachtig (5 bft) en de Yazz begint goed te hellen. Ik besluit een eerste rif te steken. Een prima oefening als je alleen zeilt. Wederom op de automaat leg ik het schip met de kop in de wind en probeer het eerste rif er in te trekken. Het eerste stukje gaat gemakkelijk, maar dan wordt het moeilijker en moeilijker. Ik moet duidelijk nog wennen aan het feit dat ik de groot schoot ook moet vieren. Dom, die fout heb ik al eerder gemaakt!
Maar hier was het nu juist om te doen; het schip in de vingers krijgen.
Achter mij zie ik een binnenvaartschip aankomen en voor mij ligt een baggerschip. Voor het binnenvaartschip de geul oversteken haal ik niet en omhoog kan ik niet omdat ik de markeringsboeien van de baggerwerkzaamheden aan loef heb. Als ik niet snel een besluit neem,zeil ik mezelf klem tussen de markeringen en het op ramkoers liggende binnenvaartschip.
Ik besluit snel overstag te gaan en bijna tot voor de wind door te draaien en kan zo net onder de markeringsboeien blijven. Vanwege de snelheid van handelen verloopt het allemaal een beetje slordig. Omdat ik het grootschoot behoorlijk moet laten uitlopen, blijft de GenuaII lang klapperen. Gelukkig zijn er geen andere schepen dan het binnenvaartschip in de buurt te zien. Wel weer een mooi leermoment.
Als het binnenvaartschip , nu achter mij, is gepasseerd ga ik nogmaals overstag en koers weer richting Urk. Ik rond de UK20 en zit nu op een ruim bezeilde koers terug naar Lelystad.
Alles weer op de automaat en ik ga benedendeks voor nog een bakkie. Eenmaal weer bovendeks geniet ik met volle teugen.
Aan loef komt een groen stalen zeiljacht aanzetten, ik schat hem op 35 voet, met zijn zeil over stuurboord. Als ik hem peil tegen de dijk Lelystad-Enkhuizen zie ik dat we op een ramkoers liggen. De schipper is druk doende aan dek met schoonmaken. Ik maak me nog geen zorgen; ik lig ten slotte over bakboord. Ik neem mijn laatste slok koffie.
Ik zie de schipper mijn kant opkijken en denk “zo die heeft mij gezien” en hij zal zo wel oploeven om mij ruimte te geven.
Er gebeurt niets en we komen nu toch aardig dicht bij elkaar, zo dicht dat ik besluit om maar eens met luide stem “BAKBOORD” te roepen. De schipper kijkt mij aan met een dekzwabber in zijn hand
. Kijkt nog eens en….gaat verder met zijn dek poetsen!
Even denk ik hem even in stevig Amsterdams toe te spreken, maar besluit het beschaafd te houden. Ik loef stevig op om net achter zijn spiegel weer af te vallen. Ik verwijt de man dat ie eens vaker in het reglement moet kijken in plaats van in zijn puts.
Wederom krijg ik een blik van “waar heb je het over…”. Even twijfel ik en werp een blik op de vlag. Rood, wit, blauw, tja hij zal toch verstaan hebben wat ik heb gezegd.
In dat zelfde reglement spreekt men over goed zeemanschap. Daar houd ik mij maar aan vast en al snel ben ik dat ijzeren konijn weer vergeten.
Als ik de Marina ben gepasseerd strijk ik de zeilen vaar op de motor de jachthaven binnen.
Al met al ben ik bijna 4 uur op het water geweest en de eerste keer solo is mij goed bevallen. De Yazz laat zich prima alleen zeilen.
Ik hoop dat we nog een paar mooie weekenden krijgen om te zeilen voordat ik de boot winterklaar ga maken.
