In het weekend van 7-9 augustus zitten we midden in een echte, en zoals later blijkt, de heetste hittegolf die Nederland kent. De vlucht naar het water is dan voor de hand liggend en dat doen wij ook. Met een extra vrijde dag vare we ‘s-middags uit met het plan te ankeren, stuurboord uit als we uit de sluis varen.
Wind is er niet en de koperen ploert is ongenadig. De minste inspanning kost je liters zweet, die weer moet aanvullen met liters water. Een beetje water naar de zee dragen; letterlijk.
Als we stuurboord uitvaren, zijn wij niet de enige die het plan hebben om te ankeren. Het is ongekend druk. Als we richting de steile bank doorvaren vinden we een relatief rustige plek om te ankeren op 3m diepte. Jetski’s varen hier niet meer, maar we horen ze vaag in de verte. In diezelfde verte zien we ook een wolk aan bootjes voor anker liggen voor het Lemsterstrand. Als ‘s-avonds de dagtoeristen zijn vertrokken, tel ik nog 31 schepen voor anker.
Het i s geweldig om met een heldere sterrenhemel voor anker te liggen. Alleen op de wereld gevoel roept het bij me op. Als we naar het Oosten kijken zie ik iets dat lijkt alsof een geankerd schip zijn oranje/rode ballonfok in de top heeft gehesen. Waarom zou je dat doen vraag ik me af? En dan realiseer ik mij dat ik de maan zie opkomen. Dat zie alleen op het water zo.
De volgende dag, we hebben prima geslapen achter het anker, staat er wederom geen wind. We motoren richting Stavoren en willen daar misschien weer voor anker. Met het zonnescherm omhoog kunnen we een beetje schaduw op de boot creëren zodat je niet geroosterd wordt. Als we bij het Vrouwenzand aankomen komt er ook een ietsie pietsie wind uit het Noorden. En we zien dat voor de dijk het vol ligt met geankerde schepen. Alsof er boxen zouden zijn.
We besluiten door te varen naar Hindeloopen, maar gaan voor Hindeloopen eerst nog een uurtje voor anker voordat we de haven invaren. Met deze wind, intussen een knoop of 8, geeft dat ons te veel deining. En we wilden ‘s-avonds lekker sliptong eten bij restaurant de Sudersee, een van onze favorieten.
‘s-Zondags staat er gelukkig wel wind, met veel zon. In een t-shirt zeilen is toch het mooiste wat er is. De wind is NNO en met een bakstag windje kunnen we makkelijk het Vrouwenzand bezeilen. Zelfs met Yazzke achter ons aan lopen we bijna alles voorbij. Er zijn echter 2 schepen waar het stuivertje wisselen mee is. Een gaat bij het Vrouwenzand richting Enkhuizen, dus daar kunnen we niks meer mee, maar de ander gaat dezelfde kant op als wij. Hoewel we 1 to 1,5 mijl achter ze liggen, kan ik met een beetje afsnijden langs het Vrouwenzand tot 500m achter ze komen en we lopen hoog aan de wind langzaam in. Achter ons zo blijkt heeft een nieuwe Dehler 38 het op ons gemunt. We moeten een keuze maken tussen een lange slag zuidelijk richting Rotterdamse Hoek / Urk en dan Lemmer of kruisen onder de kust naar Lemmer. Gegeven de NO wind kies ik er voor m kruisend onder de Friese kust te zeilen omdat ik denk dat ik daar lifters krijg en daardoor sneller in Lemmer ben. Ik zie de Dehler 38 achter ons ook die strategie volgen. Wij maken ook een klap en het schip voor ons vaart richting Rotterdamse Hoek/Urk. We zullen later zien wie de beste keuze heeft gemaakt. Wij gaan de strijd aan met de Dehler 38. Bij de betonning gaat hij weer overstag en wij zeilen diep door tot bijna aan het strandje, maar kruisen wel achter hem langs; achterstand dus.
De Dehler 38 maakt u een lange klap het IJsselmeer op en wij kruisen met korte slagen onder de kust. Bij de SB38 komen we weer bij elkaar en we liggen op zo’n 500m achterstand. Jammer, maar he moet reëel zijn; een nieuwe D38 is sneller dan een oude 37cr. Maar we zijn blij met deze 500m, zeker omdat we het bijbootje achter ons aan slepen. Wellicht hadden we zonder misschien wel voor hem uitgekomen.
Dan zien we vanuit het zuiden onder de kust het schip dat we eerder op de korrel hadden ver voor ons uit richting Lemmer varen. Hij heeft dus de beste keuze gemaakt, want qua snelheid hoog aan de wind waren we eerder aan het inlopen. Analyserend over het hoe dan kom ik tot de conclusie dat hij hetzelfde landwind voordeel heeft gehad dat wij onder de Friese kust hebben gehad. Wind over land buigt in de richting van de zee als het bij het water komt.
Het was weer een prachtig weekend.
