Vooruitzichten zijn, op een goede temperatuur na, nogal wisselvallig te noemen met weinig wind. Toch gaan we weg en wel naar Stavoren.
Bij de sluis is het druk en we moeten best lang wachten aan het remmingwerk. Eerst moeten er drie grote schepen, eentje past ook maar net onder de brug door, uit (natuurlijk 🙂 ) en dan gaan er eerst weer drie grote schepen in.
Dan de pleziervaart. Goed opvullen dus. Wij varen als eerste de sluis in en moeten tussen het laatste grote schip en de kaai in. De schipper van het grote schip kijkt met een brede lach op zijn gezicht toe. Kennelijk verwacht hij weer spektakel. “Lachende gezichten in de sluis…dat zie ik niet vaak” roept hij ons toe als we hem passeren. “We doen dit vaker..” antwoord ik lachend.
Buiten staat er 7 kts wind uit ONO. We zetten de gennaker bij en lopen zo toch boven de 5 kts en toch lekker relaxed. Af en toe een miezer buitje en als we de zuidelijke hoek van het Vrouwenzand passeren, gaat de gennaker naar beneden en kunnen we even later scherp aan de wind de oude haven van Stavoren bezeilen.
De kade ligt vol en net als we langszij de landvasten hebben vast gezet komt de schipper aan boord met de mededeling dat hij vertrekt. We gooien weer los en kunnen nu dus aan de kade afmeren. Beter! En de zon gaat schijnen. Met de landvasten nog koud vast gezet komt er een schip langszij, de Zeesnor. Of ze langszij mogen. “U bent van harte welkom meneer…en anders gooien we gewoon de trossen los…” antwoord Jeannet met een brede lach. De schipper schrikt, maar ziet dat Jeannet een geintje maak en meteen komt zijn hele verhaal los over die keer in Harlingen in de Noorderhaven.
Gezellige lui we maken nog even een praatje  en gaan dan aan het welverdiende bier en genieten van de zon.
Als we ’s avonds een rondje lopen door Stavoren valt het op dat het ontzettend rustig is, veel te rustig voor de tijd van het jaar. De Yazz wordt gespot door een van mijn Twitter vrienden, @GaabTH, en we hebben elkaar onbewust gepasseerd op de dijk van Stavoren. Gek eigenlijk dat je je SocialMedia vrienden in het echt niet eens herkent….
De volgende ochtend regent het als ik ‘s-morgens wakker wordt; het is een uur of zes. Ik val weer snel in slaap en als ik om 9 uur op sta is het droog en zijn de eerste schepen alweer vetrokken. Veel wind staat er niet en na het ontbijt en de koffie vetrekken we om 11:15 op de motor richting Lemmer. En die gaat pas weer uit als we thuis liggen afgemeerd, net voor de bui, dat dan weer wel.