Nadat ik met Klaas en dagje op de Yazz had gezeild werd ik uitgenodigd om op een woensdag avond een wedstrijdje mee te zeilen op de Ruach van Klaas. De Ruach is een Friendship 25, in prima conditie.
Op weg naar Harderwijk zag het er naar uit dat we veel wind zouden krijgen. Maar Klaas vertrouwende besluiten we het zeilplan toch op maximaal te zetten, dwz een grootzeil en genua.
Omdat ik niet eerder op de Ruach heb gezeild, besluiten we eerst even een uurtje uit te proberen voordat we van start gaan. Zodoende krijg ik in ieder geval even de tijd om een beetje gevoel op te doen.
Het waait stevig en de wind schift en draait, zodat we, ik in ieder geval, de handen vol hebben. De Yazz is een nerveus scheepje, maar de Ruach overtreft dit met vlag en wimpel
Na wat spelevaren heeft Klaas voldoende vertrouwen en geeft mij de order het roer te nemen tijdens de wedstrijd. Ik spartel nog een beetje tegen, maar ga snel overstag
Er wordt in de groepen gestart, waarvan wij in de tweede groep de startlijn zullen passeren. Onze groep bevat een tiental schepen. Er is een Olympische baan uitgelegd vandaag; dwz driehoek lus.
Zoals te verwachten wil iedereen altijd over bakboord starten vanaf de hoge boei. Het probleem daarbij is dat als je niet de beste startpositie hebt je een partij vuile wind hebt waar je U tegen zegt. Daarom is de winst ook zo groot voor degene die als vrij liggend schip op die wijze start.
Omdat ik het niet zie zitten om met een schip van iemand anders in het gekrioel te storten bij de hoge boei (de ervaring leert dat die mannen echt bloed fanatiek zijn; als het moet gaan ze dwars door je heen….) besluit ik (in overleg met Klaas) om over stuurboord bij de beneden boei te starten.
Dit heeft vele voordelen: als je scherp start heb je kans voor het hele veld door te schieten, waardoor je vrije wind hebt en daarna als hoogste over bakboord kan varen. Als je het niet haalt kan je voor het hele veld snel overstag, waardoor je vooraan het veld ligt met vrije wind, zij het dat je aan de lage kant vaart.
Tijdens het oefenen had ik al gezien dat de Ruach abnormaal hoog en hard kan zeilen, dus we konden daarmee iets goed maken als dat nodig mocht zijn.
(Copyright foto’s Wietse Dijkstra)
We starten scherp en zeilen dus over stuurboord vanaf de benedenboei van de startlijn met de bedoeling voor het hele veld langs te schieten. We halen het echter net niet en we maken een snelle klap, waarmee we voor het hele veld uitkomen. Ik stuur hoog en Klaas trimt de Ruach tot het uiterste, dus we gaan ook hard! Als grootste tegenstander moeten wij de Witte Raaf kloppen. Deze heeft al 10 wedstrijden achter elkaar gewonnen. We hebben dus als strategie gekozen om aan de kont van de Witte Raaf te blijven hangen en te wachten totdat ie een foutje maakt om hem dan te pakken.
Het loopt allemaal anders. We laten de Witte Raaf onze kont zien en lopen ongehoord hard onder hem door!
(zie het fotobewijs hierboven) om als eerste bij de bovenboei aan te komen. Klaas is in zijn nopjes en ik ben blij dat mijn strategie ook nu weer bleek te werken….
Meteen na de de ronding van de bovenboei beginnen we aan een voor dewinds rak. De Witte Raaf hijst een genaker en die hebben wij niet. Wij kunnen slechts de genua uitbomen en daarmee komen we met een achterstand van 300-400 meter bij de benedenboei aan. Een achterstand die we niet meer goed weten te maken.
Op het Wolderwijd liggen intussen zeer vervelende wiervelden en omdat de Ruach een ophaalbare kiel heeft die ook nog een recht is aan de voorkant moeten we goed oppassen geen wier aan de kiel te krijgen. Hetgeen uiteindelijk wel gebeurd.
Omdat het al weer snel donker begint te worden (om 21:00 uur zien we geen hand meer voor ogen) en we de positie van de finishlijn niet in de GPS hebben gezet, hebben we enorme moeite om het finishschip te vinden in het donker. Tot overmaat van ramp valt ook de boordverlichting uit. We zeilen nu niet alleen in het pikkedonker (reuze lastig als je je windvaantje niet meer kan zien voor een goede zeiltrim…), maar niemand ziet ons nu ook meer….
We zullen uiteindelijk als laatste finishen.
Maar….het feit dat we als eerste bij de bovenboei aankwamen blijft ons hoogtepunt voor de dag
