Aan het begin van het seizoen check ik de verstaging op alle plekken aan de mast. Bij het plaatsten van de Ultrasonic windmeter, bleek er een afwijking in de toggle van de voorstag te zitten, die mij op het eerste gezicht niet direct zorgen baarde. Er zit een deukje in het RVS. Bij een tweede inspectie, omdat mijn geweten toch bleef vreten, denk ik dat ik een scheurtje heb gezien bij de deuk.
Om e.e.a. toch zeker te weten ben ik nog een derde keer de mast in gegaan, met dank aan Olaf, en heb besloten dat ik geen risico ga nemen met een verdachte toggle van de voorstag; “Better safe than sorry”.
Een nogal ingrijpende beslissing om dat dit betekent dat de mast van boord moet en nieuwe verstaging geplaatst moet worden, inclusief toggles en wandspanners. Omdat de boot toch al het water uit moest voor het jaarlijkse onderhoud, kan dit meteen meegenomen worden. De avond ervoor varen we de boot, zonder giek, naar de jachthaven zodat ze de volgende ochtend om 8:00 uur ontdaan kan worden van de mast en op de kant kan worden gezet.
De andere klussen die al op de agenda stonden zijn het vervangen van de watergesmeerde schroefaslager, een klusje dat ik heb uitbesteed, en het plaatsen van de nieuwe diepte sensor. et originele gat moest worden opgeruimd van 45 naar 50 mm diameter. Daarna de sensor met Sikaflex 291i in het opgeruimde gat geplaats ten aan de binnenkant de contraplaat en wartel (handvast volgens specs) geplaatst.
Het jaarlijkse poetsen moet natuurlijk ook gebeuren. Daarnaast moeten er wat beschadigingen door de winterstorm aan de gelcoat op de spiegel gerepareerd worden en wat elektronica van prototype naar productie versie worden ge-upgrade.
De antifouling is nog dusdanig goed, dat ik daar dit jaar helemaal niets aan doe.
Het slechte nieuws is dat de verstaging pas eind mei klaar is; dat betekent bijna 4 weken op de wal…
