Het is 17 april en voor het eerst met prettig weer in het vooruitzicht met weinig wind. Een ideale gelegenheid om Jeppe rustig te laten wennen aan boord. We gaan dus een eerste weekend op pad, alleen op de motor en niet langer dan een uurtje of 3. De Galamadammen wordt het eindpunt, ook omdat we dan langszij kunnen afmeren en dus makkelijk van en aan boord kunnen komen.
Zeiltechnisch is het dus niet interessant , maar voor ons allen wel een heel avontuur. Vanaf nu zijn we met z’n drieën de komende 10-15 jaar.
Jeppe is heel relaxed en nieuwsgierig naar alles wat er om hem heen gebeurd en naar de geuren. We zien geen tekenen van stress, zelfs gapen doet hij niet. Eigenlijk is het alsof hij dit al vaker heeft gedaan.
Als het ‘s-avonds te fris wordt om aan dek te zitten, gaan we naar binnen en moeten allemaal weer even onze plek vinden. Ook als we gaan slapen is het zoeken voor Jeppe. Uiteindelijk ligt hij bij ons in de slaapcabine voor het bed. Snurkend en wel. Door alle indrukken van de dag heeft hij zijn laatste 2 rondjes niet meer gepoept en om 3 uur ‘s-nachts makt hij ons wakker.
In til hem van boord en we maken een rondje. De maan is super helder als het licht gewoon aan is. Eenmaal weer aan boord valt iedereen weer in slaap.
