In opvolging van de vorig jaar gestarte uitdaging om van Lemmer naar Lowestoft te zeilen en weer terug, staat deze trip op de agenda van 4 t/m 9 september. Tot 3 weken geleden leekt dat mogelijk totdat, vanwege Covid-19, de UK op code Oranje werd gezet. Dwz allen reizen indien strikt noodzakelijk.
Als alternatieve trip kwam Norderney daarmee in zicht tot 4 dagen geleden de verwachtingen voor Norderney roet in het eten gooiden. Een sterke Westenwind voor de terugreis verhinderde dat Norderney langer een optie was.
Daarmee kwam Vlissingen in zicht. Een tocht van 158 Nm dus qua afstand een serieus alternatief voor de +/- 150 Nm naar Lowestoft or Norderney. Met een westelijke wind in het vooruitzicht vetrokken we vrijdag 4 september om 7:45 uit Lemmer.
Met een planning om om 16:30 met laagwater vanuit Den Helder zeewaarts te zeilen maken we met de schutting in PM Sluis een kwartier goed. De wind laat, net zoals vorig jaar, het een beetje afweten op het stuk tot aan het Vrouwenzand, maar neemt dan genoeg toe om de geplande gemiddelde snelheid van 6 Kts te halen. Als we bij de Stevinsluis aankomen lopen we bijna een uur achter op schema. Gelukkig kunnen we snel invaren, waardoor er weer wat tijd terug gewonnen wordt.
In de sluis is doet een gehuurde platbodem een poging achter ons af te meren. Op de boeg staan een vrouw en een oudere man vergeefs een lijn aan de wal te krijgen op een manier die niet goed kan aflopen. De weddenschap loopt intussen wie van de twee als eerste te water gaat. Als een vertraagde film zien we de vrouw , voeten op het dek de handen aan de wal, het lijf er tussen in hangende, te water gaan. De schipper is ng steeds bezig met de boegschroef het schip af te meren terwijl we “Man Overboord” roepen. Vreemd genoeg treedt er geen noodprocedure in werking en blijft het stil in de sluis. We instrueren de vrouw, die gelukkig een reddingvest draagt, naar onze boot te zwemmen, zodat we haar via het zwemplatform en de trap aan boord kunnen nemen. Eenmaal de sluis uit zetten we haar af bij het remmingwerk zodat ze weer aan boord van de platbodem kunnen komen.
Met een NW wind kunnen we slechts met 1 slag het Visserjagersgaatje uitzeilen tot aan de Bollen. Dan kruissen we via het Gat van de Stier richting Den Helder en via de T2 maken we een slag zee op. Het is dan 16:50, 20 minuten achter op schema.
Vol getuigd zetten koers Zuid. De zee is een klotsbak, tegen mijn verwachting in, maar we zeilen straf door. Rond 18:30 ga ik naar beneden om de nasi van Jeannet op te warmen, maar ik hou het nog geen 2 seconden onderdeks vol zonder groen en geel te worden. Gelukkig kan Olaf zonder probleem de nasi opwarmen. Mark, Maurice en Olaf eten smakelijk, terwijl ik met lange tanden de nasi naar binnen probeer te werken.
Voor het donker wordt trekken we een rif voor de veiligheid in de nacht. In het donker begin in mij beroerder te voelen dan me lief is en maak me zorgen of ik zonder zeeziek te worden de nacht zal dooromen. Intussen weten we dat de wind ruimt naar ZW en dat daarmee alles onder Scheveningen niet langer bezeild is. Als we vlak voor IJmuiden varen besluit ik dat we IJmuiden moeten binnen varen. De nacht door naar Scheveningen betekent een lange slag zee op om Scheveningen te kunnen bezeilen. Ik ga de nacht niet doorkomen zonder zeeziek te worden.
Om 0:00 uur meren we af in de IImuiden Marina. Zodra ik aan de wal sta begin ik mij beter te voelen. Ik wist niet dat zeeziekte zo snel weer verdwijnt. Maar ik had de bodem dan ook nog niet geraakt.
De volgende ochtend blijkt onze keuze tocht nog niet zo slecht geweest te zijn. ‘s-Nachts zijn er zware buien over getrokken, terwijl wij lekker lagen te slapen.
Na een scheepsontbijt, eieren met spek, vetrekken we om 09:00 uur naar Scheveningen. Vlissingen is niet langer bezeild en daarmee wordt Scheveningen onze eindbestemming. De wind is weer westelijk met zo’n 20 knopen. De bui die we konden verwachten krijgen we direct als we tussen de havenlichten IJmuiden uitvaren. Daarna is het zonnig en maken we een mooie trip naar Scheveningen. Tussen Zandvoort en Noordwijk zien we aan de horizon gebouwen opdoemen, waarvan we denken dat het Scheveningen moet zijn. Later blijkt dat dit de cruiseschepen zijn die voor Kijkduin liggen afgemeerd; #verwarrend. De trip neemt 3 uur in beslag en dan meren we af in Scheveningen.
Het is nog rustig als we afmeren n Scheveningen, maar in de loop van de middag ligt de bezoekerskom zo goed als vol. Achter ons meert een ouder Duits achtpaar af, zij is 82 en hij orde grootte ook zoiets. Mooi om te zien dat zeilen je fit houdt.
‘s-Morgens vertrekken we om 7 uur terug naar Den Helder. Omdat de wind van West uit nog gaat ruimen sturen eerst een flik stuk zee op zodat we later Den Helder bezeild houden. We zitten ongeveer op de 12-mijls zone als we parallel aan de kust gaan varen, de neus op Den Helder. Met mooi weer, goede wind en dreigende wolken boven Texel lopen we om 16:30 uur Den Helder binnen en gaan afmeren in de KMJC Den Helder in een zojuist ontwikkelde regenbui, die al het zout uit de zeilen en van het dek spoelt. Zijknar stappen we uit onze zeilkleding en drinken een biertje in de motregen aan dek.
De volgens Olaf befaamde nasi, zullen we op 1,5 meter van elkaar in het restaurant van de KMJC eten.
De volgende ochtend om 9 uur vertrekken om het laatste beetje stroom mee naar Den Oever te kunnen gebruiken. Aanvankelijk staat er weinig wind, maar net genoeg om te zeilen. Met maar 1 slag te maken in het Visschersjagersgaatje bereiken we de Stevinsluizen om 12 uur. Daar moeten we 1,5 uur wachten voordat we kunnen schutten. Met een dikke 5 stuiven we richting Lemmer en om 18:15 uur ligt de Yazz weer afgemeerd voor de deur.
Volgend jaar zullen we opnieuw proberen Lowestoft te bereiken. To be continued…
