Pinksteren 2024 is een weekend waar dingen gebeuren die we niet hadden kunnen vermoedden.
Het begint met mooi zeilweer en we hebben afgesproken met Arco en Margreet in Enkhuizen in de Buys Haven. Met een NO-wind kunnen in een rechte streep naar Enkhuizen zeilen. Een uurtje voor Enkhuizen trekt de wind nog aardig aan en stuiven we het Krabbersgat op. Aan de buitenzijde op Q31 krijgen we een ligplaats toegewezen. Het is er druk vanwege een zeilvereniging die de haven ook aandoet en er valt niets te kiezen. Maar Q31 blijkt een prima plek te zijn.
Als we afgemeerd zijn, laten we Jeppe even snel uit voordat de Backstage binnenloopt. We lopen het hek uit richting de stad en als we net langs de achterzijde van het station lopen gaat het verschrikkelijk fout.
Voor voetgangers is geen eigen voetpad, dus lopen we op het fietspad. Als er een paar elektrische fietsen voorbij komen schrikt Jeppe en springt naar rechts, boven op de voet van Jeannet. Hierdoor struikelt ze, probeert steun te vinden op mijn rug die net een stap te ver is en valt voorover op straat. Daarbij klapt haar rechter pols naar binnen dubbel en hoort ze het knappen. Duizelig van de pijn help ik haar overeind, een mitella makend van mijn riem ter ondersteuning van haar onderarm. Jeannet denkt dat het gebroken is.
Terug in de haven halen we een ijsblok om haar pols te koelen en gaan we terug aan boord. De nieuwe verbanddoos komt goed van pas. De mitella maken we klaar. Intussen is ook Margreet aan boord en kan een drukverband aanleggen. Als verpleegkundige op een spoedeisende hulp van een ziekenhuis weet ze hoe te handelen. we moeten naar het ziekenhuis, maar dat is er niet in Enkhuizen. Via de doktersdient van Hoorn kunnen we uiteindelijk om 17:30 terecht op de huisartsenpraktijk bij het ziekenhuis in Hoorn. Daar stellen ze een vermoedelijke breuk in het pols gewricht vast en sturen ons door naar de spoedeisende hulp voor foto’s. Het blijkt inderdaad een complicerende breuk aan het polsgewricht en het moet in het gips.
Van het geplande etentje met Arco en Margreet komt niets terecht, maar zij bewaren een heerlijke maaltijd voor als we weer terug zijn. Rond 21:30 zitten we aan boord van de Backstage te bekomen van de schrik.
Met pijnstillers komt Jeannet de nacht door, maar ze kan en wil niet aan boord terug naar Lemmer. Gelukkig springt een vriendin direct bij en haalt haar en Jeppe op vanuit Lemmer. Ik zeil de Yazz alleen terug.
Het is nog steeds goed weer, maar de voorspellingen geven onweersbuien in de loop van de middag op. Een uurtje eerder is Olaf ook vanuit Enkhuizen vertrokken terug naar Lemmer.
Als ik tussen de Rotterdamse Hoek en de Friesche Hoek zeil spot ik ze onder de kust na een bericht van Olaf dat hij mij gezien heeft.
