Digitaal logboek van de reizen van de Yazz.
Digitaal logboek van de reizen van de Yazz.

10-11 september; 1ste keer naar Workum

In al die jaren dat we zeilen, zijn we nog nooit in Workum geweest. De reden is dat de ingang naar Workum niet diep genoeg zou zijn. Afgelopen winter zou deze uitgediept zijn en dus ziu dit niet meer als reden mogen worden aangevoerd.

Als we vertrekken op zaterdag is het prachtig weer. In een korte broek en een t-shirt sturen we naar de Prinses Margriet sluis, waar we een behoorlijke tijd moeten wachten voordat we op het IJsselmeer zijn. Al met al heeft dat ruim een uur geduurd.

Er waait een zuidelijke wind van een knoop of 10 en we lopen bijna 6 knopen, later lopen we zelfs 7 knopen. Als we in de buurt van de SB38 zijn liggen alle jachten van onze schutting al ver achter ons en de jachten van de schutting die we net misten liggen vlak voor ons.

Halverwege de Steile bank, ter hoogte van Rode Klif ligt er geen jacht meer voor ons en een heel veld achter ons. En dan te bedenken dat we in de relax mode zitten. Boot op de automaat, zeilen uitgetrimd en genieten van het mooie weer.

Als we de SB 8 ronden hebben we intussen een vest aan, want de wind is toch frisser dan je verwacht. We steken op een iets ruimere koers door totdat we de ingang van de oude haven van Stavoren haaks hebben en maken dan een gijp en sturen ruim op Hindeloopen af. De wind nog steeds rond de 10-12 knopen en snelheden tot 7 knopen schieten we lekker op. Om 16:15 lopen we Workum binnen en meren uiteindelijk af in It Soal. Een mooie, maar ook grote, haven. Vandaar is het wel een stukje lopen naar het centrum van Workum.

Daar eten we in het restaurant Sluiszicht en wandelen ’s avonds weer terug.

 

De volgende dag is het qua weer minder, maar qua temperatuur min of meer hetzelfde. Er staat weinig wind, 5 knopen, en we varen met de genaker ruime wind richting Stavoren.

Hard gaat het niet en als we ruim 2 en een half uur nog niet bij de hoek van het Vrouwenzand zijn besluiten we de genaker weg te halen en op de motor verder te gaan. De wind stort vervolgens helemaal in.

Onder weg varen we bijna op een gezonken boei van het verboden gebied, een gele boei met het A-1 topteken ‘verboden toegang’. We melden dit bij de centrale meld post. Zij zullen het doorgeven.

Ben benieuwd hoelang deze boei er zo zal liggen.