Na 2x uitstel i.v.m. storm met 9-10 Bft vertrekken we, Olaf, Harold en ik, op 11 oktober toch voor een mijlen-weekend richting Texel. Vertrek om 9:00 uur met weinig wind in de voorspelling lijkt het een herhaling van het mijlen-weekend in 2024 te worden.
Het is rustig op het water en we kunnen snel de Prinses Margrietsluis in. Schutten dus binnen een 1/2 uurtje. Het eerste 1/2 uur is dus gewonnen op de planning. Die is echter afhankelijk van welke sluis we kiezen; de Stevinsluis bij Den Oever of de Lorentzsluis bij Kornwerd. We laten dat nog even afhangen van hoe wind zich ontwikkeld. De voorspelling op Windy laat zien dat de Lorentzsluis de voorkeur heeft.
Tot aan het Vrouwenzand varen met het grootzeil omhoog en op de motor met 5-6 kts over een zo goed als spiegelglad IJsselmeer. Maar dan komt er een beetje wind uit NW richting, zo’n 6-8 kts en daarmee is Den Oever niet bezeild, maar kunnen we Kornwerd met de gennaker net bezeilen.
Tegen 15:00 uur liggen we aan het remmingwerk van de Lorentzsluis. De radiocommunicatie met de sluiswachter verloopt rommelig. Berichtgeving is onduidelijk voor wie het bestemd is; het verkker van buiten of van binnen? Na een 20 minuten gaat de deur open en kunnen we ointussen met 3 bootjes in. Norma;iter verloopt een schutting vrij vlot, maar niet vandaag! Wij liggen helemaal voorin, zoals het hoort. Het 2de schip, kennelijk een boot met een schipper en Duitse opvarenden die een lesweekend hebben geboekt, meert af zodra iemand een bolder te pakken heeft. Midden in de sluis. Vervolgens begint de schipper tegen mij te zeuren over dat de motor uit MOET. De kenners weten dan wel hoe laat het is 😂….. Achter ons ligt nog een bootje aan de eerste de beste bolder die ze konden vangen, dus helemaal acherin de sluis. Er liggen dus 3 bootje in de kleine slsuis en er kan niets meer bij op deze manier. Het wachten duurt, nul communicatie, de deuren blijven open staan. Dan opeens het bevel vanuit de sluiswachter om zoveel mogelijk naar voren aan te sluiten…. Er komt een dikke motorboot aan en lesboot schuift 1 bolder op (er kan nog een 50ft boot voor hem liggen…). Lang verhaal kort we liggen bijna 1,5 uur in de sluis voordat we verder kunnen. De brug draait daarentegen wel vrijwel direct.
We zetten koers langs de Stompe Waard via de Texelstroom naar Oudeschild. De wind is aangetrokken naar 10 kts, maar het is toch net niet bezeild. We halen het net tot aan de AD-10. Dan kan ik een korte klap maken, maar dan is het niet langer bezeild en moeten we weer op de motor verder. Ergens tussen de D4 en D8 lijkt het of het schip opeens aan de grond loopt. Het voelt alsof de kiel op de bodem stuitert, maar het is hier minstens 11m diep. Dan een hoop geratel bij de schroef. Ik schrik ervan en kijk achterom in het water. Er komt allemaal drijfhout omhoog; een boomstam die we in stukken hebben gevaren en die we niet in het water hebben zien drijven. Die moet dus onder de waterlijn hebben gedreven. Snelle controle binnen; geen lekkage. Aan de buitenkant geen schade te zien. De morot loopt rustig een geen rare geluiden aan de schroef en schroefas. Gelukkig hebben we een klapschroef, dus dat zal hebben geholpen om schade te voorkomen.
Intussen begint het donker te worden en de eerste lichtboeien gaan aan; dat is de T20 die we zien. Om 19:25 uur varen we tussen de havenlichten van Oudeschild de haven binnen.
Omdat we graag iets willen eten, meren we de Yazz snell af aan de D-steiger en lopen naar het havenrestaurant. Het is 19:55, maar de Engels-sprekende dame achter de bar geeft aan dat de keuken al dicht is. Ook vorig jaar konden we hier niet terecht. We moeten dus kijken wat er nog wel open is en komen uiteindelijk uit bij het Pakhuus. Daar kunnen we niet meer van de kaart eten maar een rib-eye met friet en sla gaat zeker lukken. Samen met een paar Texelse Skumkoppe smaakt het ons prima!
De volgende ochtend eerst een goed ontbijt. Maar omdat de wind het nog laat afweten stellen we het vertrek een uurtje uit. Om 10 uur varen we uit richting Den Oever.
Met een 3Bft is de richting goed voor de gennaker en we kunnen het hele traject tot aan VG24 zeilen. Om 12:40 uur liggen we aan het remmingwerk. Olaf haalt ff snel broodjes haring en meteen als hij aan boord is kunnen we de sluis in. Om 13:15 varen we aan de andere kant de Buitenhaven op.
De wind trekt intussen voldoende aan uit een NW richting. Ideaal om op de gennaker richting Lemmer te varen. Eenmaal bij de Minser Klif loopt de wind verder op en lopen ergens tegen de 8 kts. De wind trekt aan naar 16kts over dek en we halen de gennaker weg. Dit is wel het maximum wat het schip aankan met 105m2 voor de mast. En net als we de gennaker weg hebben gehaald neemt de wind verder toe naar 21-24 kts over dek. Zelfs met de fok(en zonder gennaker) bij lopen we 6.8 kts. Om 17:50 meren we af aan de buitenkant van de Prinses Margrietsluis en om 18:30 ligt de Yazz weer voor de deur. We hebben iets meer dan 90 nm gevaren.
