Op zaterdag is het depressief weer. Alles is grijs, het is zeker niet warm en ik kan eigenlijk geen reden vinden om aan boord te gaan. Gelukkig heb ik Jeannet; zij weet mij op dit soort momenten altijd weer te overreden om vooral wel te gaan.
Als we aan boord zijn, slaat mijn bui om in positieve zin en ben ik blij dat we er zijn en kunnen varen. We maken alles gereed, kleden ons dik aan en vertrekken. Het is 13:20 uur.
Met 10 knopen wind varen we de Houtrib af richting Flevo Marina en steken daar over naar het Commissarislicht en dan richting Urk. De wind is Zuid dus pal voor het lappie naat de ET-O vinden we niks. Een Grand Soleil 37, Azzurro, vaart met ons mee en kiest wel om pal voor de wind naar de ET-O te varen. Wij kruisen af. Op de AIS zien we dat wij iets harder lopen dan de Azzurro. Op het moment dat wij de ET-O met 120 graden achterlijk kunnen bezeilen maken we een gijp. Een kleine mijl voor de ET-O kruist de Azzurro voor ons lang, nog steed voor de wind varend. Het lijkt dus of hij voor ligt.
Wij komen echter als eerste bij de ET-O aan. De Azzurro heeft dan net een gijp gemaakt om de koers naar de ET-N in te zetten. Ook wij maken een gijp en we blijven ruim voor de Azzurro. Soms wordt de afstand iets kleiner en dan weer iets groter. Vlak voor het Krabbersgat strijken we de zeilen en varen de Compagnieshaven binnen. Het is 16:30 uur De havenmeesters zijn niet meer aanwezig en het havenkantoor is dicht. We gaan aan de kade voor het havenkantoor liggen.
’s Avond eten we vis bij de welbekende, voor degene die ons blog regelmatig leest, vistoko. Daarna lopen we een rondje door Enkhuizen. De foto van de Binnenhaven ziet er een stuk troostelozer uit als twee weken geleden.
De klok gaat vannacht een uur terug, dus we kunnen langer slapen. Ik val om 21:30 in coma en wordt de volgende ochtend om 8:30 wakker.
Het is strak blauw, in tegenstelling tot gisteren. Het ziet er een stuk gezelliger uit.
Om 11:30 uur varen we uit. Er staat een knoop of 9 wind uit Noordwestelijke richting. Als we bij de ET-N aankomen moeten we tussen de 80 en 90 graden blijven sturen om de wind achterlijk te houden. De wind zakt wat in tot 6-7 knopen en we besluiten de gennaker weer te gebruiken. Toch nog even lekker met dat zonnetje.
De wind zakt verder en verder weg en als we op ongeveer een mijl van de ET-O liggen strijken we de zeilen varen op de motor richting Lelystad. Het zou zo maar kunnen dat dit ons laatste weekend tripje is geweest.
We hebben tot nu toe 1010 mijl gevaren en 80 uren de motor gebruikt. Het is lang koud geweest in het voorjaar. Maar we hebben veel kunnen varen. Het was ook een jaar met veel uitersten; of heel veel wind of geen wind. Maar 2015 was een mooi zeiljaar.
